2.1 De 3D Basisvoorziening
De 3D Basisvoorziening bestaat uit drie producten die allemaal automatisch worden gegenereerd:
- Het 3D Basisbestand Volledig: een combinatie van LoD1.2 gebouwen, terrein en bruggen.
- Het 3D Basisbestand Gebouwen: LoD1.3 gebouwen, met daaraan gekoppeld attributen die de kwaliteit van ieder gebouwmodel beschrijven.
- Het 3D Hoogtestatistieken Gebouwen: tweedimensionale (2D) gebouwen waaraan verschillende hoogte-waarden zijn toegekend.
NOOT
LoD (Level of Detail) beschrijft het detailniveau waarop de hoogte van gebouwen beschikbaar is. Dit wordt in Figuur 3 in 2.1.1 3D Basisbestand Volledig nader toegelicht.
2.1.1 3D Basisbestand Volledig
Figuur 1 visualisatie van data uit het 3D Basisbestand Volledig
Het product 3D Basisbestand Volledig, een combinatie van LoD1.2 gebouwen met terrein en bruggen, bestaat uit terreinvlakken, gegenereerd uit BGT maaiveld-objecten met in het terrein geïntegreerde gebouwen.
Figuur 2 gereconstrueerde brugvlakken
De gebouwen in dit product worden gegenereerd door de BAG-geometrie van het gebouw op te trekken tot een enkele hoogte, de zogenaamde LoD1.2-weergave (zie onderstaande figuur). Het horizontale grondvlak van de gebouwmodellen is altijd ingesteld op het laagste snijpunt met het maaiveld om te voorkomen dat het gebouw gaat zweven.
Figuur 3 Levels of Detail voor gebouwen (F. Biljecki, An improved LOD specification for 3D building models)
2.1.2 3D Basisbestand Gebouwen
Het 3D Basisbestand Gebouwen bevat blok-modellen waarbij hoogtesprongen van meer dan 3 meter binnen een gebouw in het model worden onderscheiden (conform LoD1.3). Denk bijvoorbeeld aan een kerk met een toren of een huis met een aangebouwde schuur. Gebouwen die zich volledig ondergronds bevinden of boven één of meerdere andere gebouwen zweven, zijn gefilterd uit deze dataset. Voor de situaties waarbij een reconstructie van LoD1.3 niet mogelijk is, is het bestand aangevuld met LoD1.2 geometrieën.
2.1.3 3D Hoogtestatistieken Gebouwen
In het product 3D Hoogtestatistieken Gebouwen zijn de 2D BAG-geometrieën van gebouwen door middel van de gedetecteerde hoogtesprongen opgesplitst in zogenaamde dakdelen. Ieder dakdeel is gemodelleerd als een 2D polygoon waaraan verschillende hoogte-waarden zijn toegekend, zoals hoogste dakrand, laagste dakrand en de mediane dakhoogte. Deze verschillende hoogte-waarden representeren verschillende referentiehoogten die berekend worden op basis van verschillende statistische parameters van de hoogtepunten die zich binnen het dakdeel bevinden. Afhankelijk van de toepassing kan een gebruiker beslissen welke referentiehoogte moet worden gebruikt om het 3D model te reconstrueren. Het bestand 3D Hoogtestatistieken Gebouwen is (zoveel als mogelijk) in LoD1.3 beschikbaar. Daarbij is de geometrie opgeknipt in verschillende delen op basis van hoogtesprongen. Voor de situaties waarbij een reconstructie van LoD1.3 niet mogelijk is, is het bestand aangevuld met LoD1.2 geometrieën met minder diversiteit aan statistische waarden.
